çırtıq

çırtıq
is.
1. Bir və iki əlin bir neçə barmağını (adətən orta barmaqları baş barmağa) zərblə bir-birinə vurub çırt səsi çıxarma; çırtmıq. Birdən çırtıq və oxumaq səsləri eşidildi. İ. Ə.. Çırtıq vurmaq (çalmaq) – bir və ya iki əlin barmaqlarını birbirinə (adətən orta barmağı baş barmağa) vurmaqla səs çıxarmaq. Mərcan bəy acıqlıacıqlı çırtıq vurur. Ü. H.. <Şahmar:> Oğlan oturduğu yerdə çırtıq çalmağa başladı. B. Bayramov.
2. Bax çırtma 1 2-ci mənada. Çırtıq vurmaq – bax çırtma vurmaq 2-ci mənada («çırtma 1»da).
◊ Çırtıq vursan qanı tökülər (çıxar) – bax çırtma vursan qanı tökülər (çıxar) («çırtma 1»da). Pullu Məhərrəmin qızı Cavahirin də ki, çırtıq vursan qanı tökülər. «Aşıq Ələsgər».

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • şırıqqa — (Göyçay, İmişli) çırtıq ◊ Şırıqqa vurmağ (İmişli) – musiqinin ritminə uyğun olaraq çırtıq çalmaq. – Toyda hamı şırıqqa vururdu. Şırıqqa tutmağ (Göyçay) – musiqinin ritminə uyğun çırtıq çalmaq. – Qızdar şırıqqa tutublar …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • çırtma — 1. 1. Bax çırtıq 1 ci mənada. 2. Barmaqlardan birinin (adətən orta barmağın) ucunu baş barmağa dayayaraq zərblə vurma; çırtıq, çırtmıq. Çırtma vurmaq – barmaqlardan birinin (adətən orta barmağın) ucunu baş barmağa dayayaraq zərblə vurmaq; çırtıq… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şıqqıra — (Ucar) çırtıq ◊ Şıqqıra vurmağ – çırtıq çalmaq. – Oxuyan oxuyur, qalannar şıqqıra vırır …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • çıtmıx — (Şərur) çırtma, çırtıq. – Mən çıtmıx çalıyam …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • fındığça — (Bakı) yeməli bitki adı  Fındığça çalmağ – çırtıq çalmaq, barmaqları bir birinə sürtməklə səs çıxarmaq …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • çırtmıq — 1. Bax çırtıq 1 ci mənada. 2. Bax çırtma 1 2 ci mənada …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çirtmək — bax çırtıq 1 ci mənada …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • fındıqça — bax çırtıq 1 ci mənada. Fındıqça çalmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qoşalamaq — f. 1. İkiləmək, iki eləmək. 2. Cüt qoymaq, iki şeyi yan yana qoymaq, cütləşdirmək. . . Zeyğəm isə əllərini qoşalayıb çırtıq çalırdı. S. R.. 3. ovç. Yerə qonmuş və ya uçan quşları nişana alaraq ikisini bir atımda vurmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”